Ik kan het nog niet geloven, bijna een jaar geleden de sprong in het diepe gewaagd om de opleiding tot Mantelzorgmakelaar te volgen. Een voor mij hele andere tak van sport, dan ik gewend was, nu afgerond. Trots en opgelucht, met pieken en dalen, want het was best pittig. Veel nieuwe interessante mensen ontmoet, veel geleerd over het zorglandschap en de mogelijkheden die de overheid heeft geregeld, maar ook veel over mezelf.
Mede te danken aan mijn medestudenten, voor de hulpvaardigheid, feedback en gezelligheid, ook Yvonne de Haan-Vermetten, Erica van Schijndel, Nienke Boekhout, Arjen de Haan en Marc Vergnes van Auxilium Academy voor het delen van jullie kennis, geduld en inspiratie.
En wat een mooi vak, een luisterend oor, dienstverlenend, zoeken naar mogelijkheden in wet- en regelgeving, organiseren en regelen, op zo'n manier dat de mantelzorger altijd zelf de regie heeft. Met als doel de mantelzorger te ondersteunen, samen is meer te realiseren dan alleen en het hoeft niet alleen. Wat de mantelzorger zelf moet doen is hulp vragen.
Er is echt veel meer mogelijk in de zorg dan de meesten zich realiseren. Het wordt jammer genoeg niet op een presenteerblaadje aangeboden. De overheid heeft heel veel geregeld maar het ook zo complex gemaakt, dat zelfs veel zorgprofessionals het niet meer weten. Dat maakt dit vak zo mooi, dat ik in kan helpen.
